HAITI AGLIYOR-II

Biz nasıl bir millet olduk. Toplumsal belleğimizi nasıl sildiler, sildik, sildiler. Ortak vicdanımızı nerde, ne için bozdurup harcadık ?. Bizim hislerimiz yok mu?. Biz insan değimiyiz ?. Biz aynı duruma düşmedik mi ?, düşemezmiyiz ?. Ben Çınarcıkta annemi bulmaya gittim. Thailand da siklonda insanların odadan havaya savrulduğunu gördüm. Yaşamayan bilmez. Dünya bizim ortak yaşam alanımız değilmi ?. 72 saattir televizyon seyrediyorum. Ancak uydudan kaydedip sizlere bunu hazırladım. Yarın daha çarpıcıları gelecek. Bizim ülkemiz, medyamız, televizyonlarımız bizi uyutuyor. Bizde uyumaya dünden razıyız. Haiti tamamen, tam tabiri ile yerle yeksan olmuş. Dünya akmış oraya çalışmaya başlamış. Dünya televizyonları eğlence programlarını kesti. Her on iki dk.da bir sürekli yayın yapıyorlar. İlk gelen ekipler;
Çin, Brezilya, Amerika, Belçika, Fransa, İzlanda, İspanya
Birbirleriyle kanlı olan Küba bile hava sahasını Amerikaya açtı. Avrupada insanlar ağlayarak sokaklardalar. Onlar aynı hassasiyeti Marmara Depreminde de bize gösterdiler. Ben Çınarcıkta annemi bulduğumda deprem gününün sabahı 07:30 idi. Saat 12:30 da Fransız ekibi gelmişti ve ben tercümanlığa ve onlarla çalışmaya başlamıştım. Şu TV lerde son görüntüleri olan, yerde yatarken su verilen 3 yaşında enkazdan kurtulan küçük çocuğun adı İsmail. Bir müslüman bebe. Dininin önemi yok. O da bir evlat. Biz nerdeyiz. Tıssss. Hükümetten ses seda yok. Kızılay hala toparlanacak. Elin ispanyolu yemek çadırını kurmuş bile. Fransa da çeşitli yardım kuruluşlarına son 24 saat içinde fransız halkı tam tamına 5 milyon euro bağışladı. Belçika halkı-bizim kaçta kaçımız memleket-1.5 milyon euro topladı. Fransada bağış çekleri yüzünden postahaneler kilitlendi sabahlara kadar çalışıyorlar. Fransızı halkının ortalama fer başı bağış miktarı 60 euro. Beğenmediğimiz, vaziyeti sefalet sırbistan bile 600 bin euro toplamış. Bizim tv ler hükümetin ve kızılayın ayıbı çıkmasın diye görüntüleri, bilgileri makaslayıp yanlış tercüme ediyorlar. Aslında bizim tv lerin söylediği gibi halkların yaptığı bağışların haricinde devletlerin şu ana kadar yaptığı bağış, söylendiği gibi 200 milyon dolar değil 600 milyon dolar. Bizden bir tanesi çıkıp ne yapıyoruz anlatıyor mu ?. Hala birbirlerini yiyiyorlar. Yok efendim Taklabakan Destanı, amanın Taklabakancılar ne yapmış. Bir açmadır açılmadır gidiyor. Aç aç, ben de göreyim. Hürriyet falan dümenleri. Fransız bakan dün sabah Haiti ye gitti. İstanbulun yarısı kadar nüfuslu yunanistanın uçağı iki saat önce oraya vardı. Utanmıyorlar mı ? acaba. Hele bir manzara vardı ki, anlatmadan geçemiyeceğim;
Fransız bir kadın sokaklarda ağlayarak çocukları taşıyor. 30 yaşlarında bir hanım. Deprem den önceki gün eşiyle birlikte Haiti ye gelmişler. İki yaşında bir çocuğu evlat edinmek için. Sokaklarda yavrum, yavrum diye bebeleri taşıyıp kendi evlat edineceği çocuğu bulmaya çalışıyormuş. Fransızlar ve Belçikalılar özel bir evlat edinme masası oluşturdular. Geçici yada kalıcı Haitili çocukları evlat edinmek isteyen ailelerin başvurması için. Şu ana kadar fransada 2000 in üzerinde, Belçikada 600 ün üzerinde aile başvurmuş. Görüntüler, o kadar berbatki haitide. İçiniz olmasa bile, dayanılacak gibi değil. Garibim bir adam eşini eski buzdolabının içine koymuş defnedilmesi için buldozerin kepçesine koyuyor ağlayarak. Yukarıda ki haberin sonunda ağlayan kadın Haitili ama kanada hükümetinde müsteşar, ağlıyor. Dünya bunları veriyor, bizde de televizyonlar çengi köçek, vur patlasın çal oynasın durmamaca.. Hani biz misafirperverdik, Türkler gibi yoktu.
İçim nasıl yanıyor o bebelere ve insanlara. Sabahtan fransa sınır tanımayan mühendislere telefon ettim. Kanada'dan yola çıkıyorlarmış. Lanet olsun şu maddi imkanlara. Nasıl insanlık gururuma dokunuyor, bir bilseniz ?. Ben hadiseye politika, siyaset gibi yerlerden değil, insanlık şerefim ve bunun bir gün başıma gelebileceği gerçeğiyle bakıyorum.