DELİCENİN MEKTUPLARI!..

8 Kasım 2009 Pazar Gönderen icimdeki yolculuk






Niye bir çok şey kopuk belleğimde ? Anımsayamamam nedendir ? Niçin kopuk görüntüler uçuşmakta kafamda ? O anlatılanlar doğru mu yoksa ? Ben mi yaptım bunca saçmalığı ?
Sıkıldım artık.. Kaybettiğim saatleri, ayları, geri alamamanın burukluğu ile devam ettirebilecek miyim geri kalan zamanımı ?
Daha da olgunlaşabilmek için böyle bir deneyim yaşamak zorunda olmam çok acı! ... Hayat bunu bana başka zamanda, başka bir yerde ve başka kimselerle öğretseydi ya ?..
Yaşamımda en çok SEVMEYİ sevdim. Fark gözetmeksizin sevdim. Duvarlarım iyi bir gözlemciydi ve sırdaştılar bana. Dertleştiler, benimle coştular, benimle ağladılar. Onlar bana sabretmeyi öğrettiler. Gizli bir anlaşmaydı bizimki. Tavan, taban birde dört duvar sıkıca sarıldık, kimselere anlatmadık dertlerimizi.
Boğuluyorum !.. Çıkarın beni bu sevgisizliğin altından .
Ah siz dost bildiklerim.!.. Sevgim sizin olsun. Sizinkiler de sizde kalsın. Ne olur artık beni rahat bırakın. Günleri, geceleri yitiriverdim birden.
Gelecek yok.!.. Hep geçmişte yaşıyorum. Yaralı yüreğim isyanlarda...
Karanlık, dar ve havasız hiç bitmeyen bir tünelde yol alıyor trenim. Ben hiç suç işlemedim. Ben insan olmanın onurunu biliyorum. Kimse çığlığımı duymuyor..
Ah çaresizlik.!.. Ne yaman duygusun sen? Düşüncelerden sıyrılıp ağlama nöbetine giriyorum.uzun zaman oldu bu nöbeti tutmayalı.gelecek nöbetçi arkadaşın ağlama nöbetinide tutabilirim..öylesine çok ağlıyorum..
ağlamak zayıflık değil ,biliyorum ama kendime acıyorum.acizliğim korkutuyor beni.ağlama seslerime hemşire koşuyor .ilaç getirmiş bana. ''bana ilaç değil; sıcak bir el ,yaslanacak bir omuz ve en önemlisi SEVGİ gerek'' demek istiyorum.ama susuyorum...

beni düşüncelerimle ,hayallerimle başbaşa bıraksınlar yeter.!.. ama bırakmıyorlar doktor ,hemşire ve yakınlarım beni sevme yarışına girmişler bile '' .bunca zamandır neredeydiniz?'' diye soruyorum içimden.
aslında benim trenim sizin sizin istasyonda hiç durmamalıydı dostlar.ve ben sizin istasyonunuzda hiç inmemeliydim.tüm duygusuzlıktan uzak;yalın ve sevgi dolu bir istasyonda indirmediler beni.
zaman en iyi ilaç diyorlar.acı sizinkiyle aynı olabilir ama benim hissetiğimle sizinki farklı alğılanıyor olamaz mı??
hem yanınızdakiler için yaşama savaşı vereceksiniz,hem de kaybettiklerinizin yanına bir an evvel varmanın yollarını arayacaksınız.bu ikilemde nasıl unutabilir ,nasıl yaşamaya çalışabilirim dersiniz?
bu kadar çabuk pes etmenin açtığı yaralar hiç kapanmayacak gibi.ben sevdiklerimi ,ben sevenlerimi arıyorum.bir yerde acı ,bir yerde aşk var!..
acıyı dindirmeden aşkı yaşayamazsınız.kendime sığınacak bir yer arıyorum.yok.!..

''dönülmez akşamın'' diye başlayan.ben oradayım işte.hep o akşamlarda kaldım da çıkamadım aydınlıklara.
her yere giden bedenimin aksine ,gecelerde kaldı yüreğim.gündüz geceye yenik düşüp ,karabasan oluyor aniden yine sesimi duyan yok!..
doktorlar ne çok uğraşmakta benimle?onları yanıtsız bırakıyorum. ne olacak ? niçin uğraşmaktalar benimle ?
suskunluğuma bir isim buldukları belli.''sayın doktor ,çare de bulabildiniz mi bari?'' diye geçiriyorum içimden..

aradan kaç saat ,kaç gün geçti bilmiyorum.dediklerine göre dört günmüş.bir hastanede açılıyor gözlerim. ne oldu bana? kimseden yanıt gelmiyor.herkesin gözlerinde mutsuzluğu yakalıyorum.benden kurtulamayacaklar.yıllarca peşinizden koşmaya kararlıyım ,sizi bıktırıncaya kadar koşacağım.size ,sizi mutsuz edeni terk edin gidin diyemem.onca yıl beni mutsuz ettiğinizin intikamıdır bu.!..bu evrende ben nasıl mutsuzlukla dans ettimse ; ondan biraz pay almak sizin de hakkınız...

Bu Yazara ve İlgili Etikete Bağlı, İlginizi Çekebilecek Olanlar



  1. Bu sözler sevmeyi seven bir insanın sözleri olmamalı.Sev, ama önce kendini sevmen gerek.Sen seni sevdikçe, çoğalacak sevginin yapıcı onarıcı gücü.Ayrıca hastanede ne işin var diye sorabilir miyim?Evren sana mutlulukla dansetmeyi nasip etsin inşaallah.Sevgilerimle.

  2. Adsız

    Merhaba funda;dilerim o gözlerini açan hastanede sadece senin hikayenin kahramanıdır.
    geçmiş olsun eğer öyle değilse içinde biriktirdiklerin,düşündüklerini düşünme nedenlerin ve gözlerini açtığın, açmana sebep olan şey için geçmiş olsun...

  3. sevgili sufi; yeni bir olay değil eski bir mevzu..ben kendimi seviyorum cidden..
    öncelikle şunu belirteyim yazı bana ait değil.o dönemler günlüğüme yazmışım..altınada bir not iliştirmişim benim cam kırıklarım ,anlatamadıklarımı çok güzel anlatmış diye..
    tüm herkes mutlulukla dans etsin.

  4. asyaselda; hikayenin kahramanı benim ama yazarı ben değilim.
    geçti diyemiyorum izi ya da acısı kalıyor bir yerlerde.
    sen sevgini sunarken saf ve yalın.her defasında çentik atıp gidiyorlar.zamanla çentikler büyüyor ve tamir edilememez hasarlar bırakıyor..

Yorum Gönder

İnsana Dair ve İnsanca Her Türlü Halin ve Yorumun Üstünlüğüne, Biricikliğine İnanıyorsanız. Lütfen Siz de Paylaşın.