Resmin Bile Küstü Bize

3.Sınıf kışı
Hava soğuk kapı çaldı.
İçeriye giren kısa boylu şişkoca bir müfettiş,
yanında elleri önünde bağlanmış ceket düğmeleriyle oynayan müdürüm ''buyrun efendim ''diyor.
Buyuruyor,
Herşeyi ben bilirim ifadesiyle geziniyor,
Ve bana
''Sen'' diyor, ''Sen kalk bakalım oku, İstiklal Marşı'nı ezbere''
Hemen kalkıyorum,biliyorum çünkü , okuyorum son kıtaya gelince tekliyor kelimelerim karışıyor birbirine
Müfettiş kafayı iki yana sallayıp cık cık cık lıyor
Bir kaç sorudan sonra çıkıyor.
Öğretmenimiz kızıyor
Ben üzgün yanımdaki Fatmaya diyorum ki
''Şaşırdım Atatürk bana bakınca, şaşırınca da kötü kötü baktı bana ''
''Nasıl yani Atatürk sana mı baktı ? ''
''Evet''diyorum Fatmaya inanmıyor.
Teneffüste sınıfın köşelerine, kenarlarına, sıra altlarına bile giriyoruz nereye gitsek o hep bize bakıyor.
O günden sonra her baktığımda soru bilemediğimde, kaşları çatık. Bildiğimde ise bana gülümsüyor-DU-
Resmi 3 sene önce değiştirilene kadar .
Artık sınıfta bakmıyorsun ne öğrencilere ne de bana..
Uzaklara bakıyorsun küçültülmüş gök mavisi görünmeyen gözlerinle,
Ve ben baktığımda sana her sabah, hep küstüğünü düşünüp ..
Dönüyorum 3.sınıf kışına...