Öpücüğün Miladı

Yukardaki fotoğraf karesi, ikinci dünya savaşının bittiği anı bir öpücükle New York sokaklarında ölümsüzleştiren denizciyle hemşire hanıma ait. Ve öpüştükleri ana kadar da her ikisi de birbirlerini tanımıyorlar. Karedeki coşku, sevinç ve mutluluk şu an gibi taptaze duruyor değil mi ?. Konuşmak yerine sevinç ve mutluluklarını birbirlerine kocaman bir öpücükle anlatıyorlar..
Milattan önce Roma'da yasayan bir ayakkabıcının çok geveze bir karısı vardır.

Günün birinde sabrı taşan adam yerinden fırlar ve karısının dudaklarını kendi dudaklarıyla kapatır.
Hoşlarına gider keşfettikleri bu yakınlaşma.
Ama yalancı tanrılara taptıkları gerekçesiyle tutuklanırlar ve çok geçmeden. Ayakkabıcı ,yargılandıgı mahkemede hayatın tadını anlamak için insanların mutlaka dudak dudaga öpüşmesi gerektiğini söyler.
Hakim,kendisi gibi yaşlı olan karısını öpse de bir tat alamaz ve ayakkabıcıyı yalancılıkla suçlar. Öpüşmenin mucidi,hakime genç bir kızın dudaklarını önerince hakimin karısının öfkesiyle karşılaşır ve en karanlık zindana atılır...
Paul Eluard'dan sevgi düşmanlarının korkacağı dizeler:
İnsanlarda tek sıcak kanun
Üzümden şarap yapmaları
Kömürden ateş yapmaları
Öpücüklerden insan yapmalarıdır.. .
okuyor oldugum Sunay Akın'dan gülümseten satırlar...