Unutulan kandiller- hediye derdi ve eskişehir

15 Şubat 2011 Salı Gönderen Emrah Ateş
Eskişehir'i hep görmek istemiştim.

Askerde o kadar çok arkadaş edindim ki eskişehirden.
Ve sevdiceğim de oralı olduğu için ayrı bir merak konusuydu benim için.
sonunda dayanamadım geldim buraya.
oldum olası 14 şubat gibi özel diye tabir edilen günlerden nefret etmişimdir.
benim için tamamen bir para tuzağı gibi geliyor.

şöyle bir durumda var hem;
normalde birine bir anahtarlık alıp verirsin ve bu karşı tarafı çok mutlu eder.
neden ?
çünükü beklemediği bir anda alır verirsin .
ve bu ona '' ayyyy çok şeker, demek beni düşünüyodun bugün, canımmm''
gibi cümleler kurdurtur.
fakat gün özel olunca beklentilerde hep yüksek olur
anahtarlıkla mutlu olan kişi;
pırlanta ister, cart ister curt ister
hediye alan kişide kararsızlığa katılır
sonunda ne alıcağını şaşırır boktan birşey alır
yada çok pahalı birşey alır.


yahu hem bu meretler 10 yılda bir olsa neyse
zaten her yıl doğumgünü hediyesi alma mecburiyeti var
birde evliysen dur sayalım
doğum günü
tanışma yıldönümü
evlilik yıldönümü
14 şubat
yılbaşı...


ohoooo, vay arkadaş
her sene 5 hediye alsan
en fazla 2 sene sonra alacak değişik hiçbirşey kalmıyor
ve böyle böyle özel günlerde insanlar birbirinden daha da sıkılmaya başlıyor bence.


Eskişehir güzel yer
beğendim
porsuk çayı, adalar, doktorlar caddesi v.s
ışıklandırılması iyiydi
insanları zaten hep öğrenci
pek yaşlıyada denk gelmedim

Ama gezilecek pek yeri yok
İstanbul'un canını yiyeyim ya :)
en fakir yeri bile egzantrik bir hava veriyor.
bir de bu sevgililer günü kandile denk geldi

kandiliniz mübarek olsun diye yazan pastaneler 14 şubat reklamıyla doluydu
barlar azına kadar doldu taştı
pastane önlerinde kandil simitleri kule şeklinde dizilmedi
her kandilde 20 kandil mesajı gelirdi
bu sefer sadece 5 tane geldi
ve biz böyle böyle medeni olacağız diye gidip büyüğümüzün elini öpmeyi unuttuk.

eve simit götürüp çayla beraber keyf etmek yerine
jartiyer aldık
bu günde kendini daha da yalnız hisseden kişileri alkolün etkisiyle kandırdık
tanışalı 1 dk geçmesine rağmen ona '' onu sevdiğmizi'' söyledik
adını sormadık, evimize götürdük
ve kandil sabahı ezan sesiyle uyandığımızda, yanımızdaki çıplak bedenin kim olduğunu hatırlamadık bile belkide.


bu zamana kadar ne doğumgünü mü, ne de 14 şubatı kimseyle kutlamadım
çünkü hiç o günlere denk gelmedi
hiç de üzülmedim
bu sayede hediye olayından da kurtulmuş oldum


fakat bu sene 14 şubat'a Eskişehirde, heryeri ışıklandırılmış
süslenmiş, kalplendirilmiş klişe caddelerinde geçirdim
''avucumun içinde sevdiceğimin terleyen elleri''
bu yetti bana.
huyumu bildiği için o bana
bende ona hiçbir hediye almadı
birbirimizden hiçbirşey beklemedik
gram da huzurumuz bozulmadı
fena mı oldu yani :)


dipnot: geçmiş kandiliniz mübarek olsun


büyüklerimin ellerinden
yaşıtlarımın yanaklarından
küçüklerimin gözlerinden öperim.
Etiketler:

Bu Yazara ve İlgili Etikete Bağlı, İlginizi Çekebilecek Olanlar



  1. Burada yazarda kandilde büyüklerin ellerini öpmeyi bırakıp sevgilisiyle buluşmuş ama hediye alıp almaması onu bağlar.İronik bir yazıydı bence :)

  2. Aaaa Emrah kardeşim geçen hafta bende Eskişehirdeydim.Hediyeleşmeyi severim ben...Ama her şeyin normali güzeldir.Abartıyı sevmem.Hediyeleşmenin büyüğü küçüğü olmaz diyenlerdenim.
    Seninde geçmiş kandilin mübarek olsun.
    Sevgiler:)

  3. asortik krep
    eğer yazarın karışık bir ailevi durumu var ise ve
    eğer yazar tek yaşıyorsa öpecek bir büyük eli pek bulamaz :)

  4. Adsız

    eskişehir üniversiteyi okumak istediğim şehirdi olmadı....
    ve hiç gitmek de nasip olmadı :)
    gez doya doya biziöm yerimize her gittiğinde:)

  5. düğünün bir bölümünü orada yaparsam çağırırım gelirsin bu sayede görürsün ablacım :)

  6. Adsız

    hadi bakalım askerlik bitti şimdi sıra evlilikte :)
    gelemeyi çok isterim inşallah kardeşim:)

Yorum Gönder

İnsana Dair ve İnsanca Her Türlü Halin ve Yorumun Üstünlüğüne, Biricikliğine İnanıyorsanız. Lütfen Siz de Paylaşın.