Taze Ceviz Yaprağı Kokulu Saat 6:00 Havam

Erken kalkmayı sevmeme halim, sokak kapısını açıp sabah saat yedi havasını içime çektiğimde son bulur.
O saatte toprak daha bir başka kokuyor sanki.
Yüzler daha bir başka gülüyor ya da bana öyle geliyor:)
İşe yetişme ortak amacı ortada bir yerlerde buluşturuyor insanları ve tanımadık günaydınlar tanıdık gibi dökülüyor dudaklardan.

Bu gün erken dediğim saatten çok daha erken kalktım. Ve saat altı havasıyla çıktım kapıdan.
''Bu sene kış çabuk geldi üşüdük üşüdük'' sözüyle baktım sağa.
Tanımadık bir ''Günaydın'' ve ''Evet! çok soğuk'' karşılığımla devam ettik yola.
''Kars daha soğukmuş, kar yağmış, nasıl yaşıyorlar orada'' şaşırmasıyla gülümsedim.
Ben dalıp giderken Kars kelimesiyle o yıllara, verdiğim belli belirsiz ''bilmem'' cevabını duymadan çoktan yönelmişti o fırın kapısına.
Oralarda ne hissettiğimi, nasıl hissettiğimi ilk günkü heyecanı yada acısıyla şu anda hissedebilmemin tersine,
O soğukta ne yaptığımı, nasıl yaşadığımı anımsayamadan "bilmem" cevabıyla yürüdüm, yürüdüm, yürüdüm.
Ne kadar yürüdüğümü bilmeden tıpkı nasıl yaşadıklarını bilmem dediğim gibi sessizce ve dalgın.
Taaa ki taze çekilmiş biber ve damlara serilmiş biber salçası kokusu keskin bir şekilde ciğerlerime dolana kadar.
Hazır dolmuşken çekeyim dedim içime, söylendiği gibi burnumdan alıp ağzımdan vererek göğsümü doldura doldura.
Yürüdüm, nefes alıp vermelerim ve çocukluğumda yere sarkan dallarından tırmandığım ceviz ağaçları eşlik etti bana yolun solunda.

Taze bir filiz ceviz yaprağı koparırken ,

Bir saatlik yürüyüşüm gönüllü servis arkadaşımın şaşkın ve orda ne aradığımı ima eden bakışları ile araba penceresinden kafasını uzatmasıyla son buldu.
Ayaklarım yerden kesildiğinde,

Ciğerlerimde taze biber salçası havası,
Parmak uçlarımda ceviz yaprağı kokusu,
İçimdeki ses te ''Bunu bir daha yapmalı'' diyordu...