ŞANSLI VE STAR

Yok yok Tarkan'dan bahsetmeyeceğim. Gerçi iki sözcük nedense aklıma onu getirdi. Belki de son zamanlardaki tartışmalardandır.

Neyse ben bizimkilere döneyim. Sitemizin iki köpeğinin adı bu: Star ve Şanslı.




Köpekler dosttur, bilirsiniz. Ancak bu kadarını da beklemiyordum doğrusu! Senede en fazla bir buçuk, iki ay kalıp gidiyoruz yazlıkta, ama onlar unutmuyor. Gelir gelmez yanımıza sokuluverdiler. Artık biz nereye, onlar da oraya gidiyor, yapışık ikizlere döndük. Evdeyken de kapının önünde uyuyorlar. Sanırım hayvanlar da insan arıyor. Yazın şamatasından sonraki yalnızlık, terkedilmişlik duygusuna mı dönüşüyor nedir?

İki gün önce deniz kıyısına yürümek istedik eşimle. Bu yıl yağmurlar fazla yağınca toprak suya doymuş, artık ememiyor. Her tarafta küçük gölcükler oluşmuş, geçmekte zorlanıyoruz. Sevgili köpeklerimiz önden bize yol gösteriyor, dönüp bakıyor, bekliyor, biz yürüyünce onlar da yürüyordu. Bazen fazla ilerliyorlar, sonra geri dönüp yanımıza geliyorlar. Dostluk bundan güzel ifadesini bulabilir mi?

Yağmur umarım bereketiyle gelir, ama bazı yerlerde tarlalara atılan tohumların suyun içinde çürüdüğünden söz ediliyor burda. Gerçekten de çok yağmış. Manyas Gölü'nün hiç bu kadar genişlediğine tanık olmamıştık. Deniz gibi engin bir görüntü sergiliyor. Oysa geçtiğimiz yıllarda kupkuru oluşuna üzülüyorduk. Kuş Cenneti susuzluktan kavruluyordu. Şimdi yol boyundaki tarlalar küçük göllere dönüşmüş. Her şeyin fazlası zararlı galiba.

Sözü uzattım mı yine? Dost olun, dostça yaşayın, dostluklarla çoğalın diyerek hepinize dost selamlarımı yolluyorum İzmir'den...